alt

Περιεχόμενα:

Σημείωμα Διευθυντή Σύνταξης (σ.σ. 3-6)

Στάμου Λελούδα: Η επίδραση της διδασκαλίας με τη μέθοδο Suzuki και των προσχολικών μουσικών εμπειριών στη μεταβαλλόμενη μουσική δεκτικότητα και στα εκτελεστικά επιτεύγματα αρχάριων μαθητών εγχόρδων της μεθόδου Suzuki (σ.σ. 6-33)

Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνηθούν τα ακόλουθα: α) η επίδραση της διδασκαλίας εγχόρδων με τη μέθοδο Suzuki στη μεταβαλλόμενη μουσική δεκτικότητα αρχάριων μαθητών εγχόρδων), β) ο βαθμός στον οποίο οι δείκτες (σκορ) της μεταβαλλόμενης μουσικής δεκτικότητας των μαθητών κατά το ξεκίνημα της διδασκαλίας μπορούν να προβλέψουν τα εκτελεστικά τους επιτεύγματα στο όργανό τους ύστερα από 22 εβδομάδες διδασκαλίας με τη μέθοδο Suzuki, και γ) η επίδραση των οργανωμένων προσχολικών μουσικών εμπειριών των μαθητών στα εκτελεστικά επιτεύγματα που έχουν μετέπειτα ως μαθητές εγχόρδων με τη μέθοδο Suzuki. Το δείγμα αποτελούνταν από 43 αρχάριους μαθητές βιολιού ή βιολοντσέλου που διδάσκονταν με τη μέθοδο Suzuki (πειραματική ομάδα) και 73 μαθητές μουσικής της δημόσιας σχολικής εκπαίδευσης. (ομάδα ελέγχου) ηλικίας 5 έως 8 χρόνων. Όλοι οι μαθητές εξετάστηκαν πριν και μετά τη διδασκαλία με τις Στοιχειώδεις Μετρήσεις Μουσικής Ακουστικότητας (ΡΜΜΑ. Η διδασκαλία διήρκεσε 22 εβδομάδες και συνίστατο σε διδασκαλία οργάνου με τη μέθοδο Suzuki για την πειραματική ομάδα και γενική μουσική διδασκαλία για την ομάδα ελέγχου. Στο τέλος της διδακτικής περιόδου των 22 εβδομάδων 26 μαθητές της πειραματικής ομάδας ηχογραφήθηκαν και οι εκτελέσεις τους βαθμολογήθηκαν από τρεις ανεξάρτητους κριτές ως προς την Τονική Ακρίβεια, το Ρυθμό και την Έκφραση. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι α) αν και οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές, οι μαθητές που διδάσκονταν με τη μέθοδο Suzuki έτειναν να έχουν υψηλότερο μέσο όρο τονικού και συνολικού δείκτη και χαμηλότερο μέσο όρο ρυθμικού δείκτη στο ΡΜΜΑ σε σύγκριση με τους μαθητές της ομάδας ελέγχου ύστερα από 22 εβδομάδες διδασκαλίας,, β) οι δείκτες της μεταβαλλόμενης μουσικής δεκτικότητας που προέκυψαν κατά τον προ-έλεγχο των μαθητών της πειραματικής ομάδας προέβλεψαν τα εκτελεστικά τους επιτεύγματα ύστερα από 22 εβδομάδες διδασκαλίας με τη μέθοδο Suzuki, και γ) αν και οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές, τα εκτελεστικά επιτεύγματα των μαθητών Suzuki που συμμετείχαν σε προγράμματα μουσικής αγωγής κατά την προσχολική τους ηλικία, έτειναν να αξιολογούνται υψηλότερα σε σχέση με αυτά των μαθητών Suzuki που δεν είχαν συμμετάσχει σε τέτοια προγράμματα κατά την προσχολική τους ηλικία. 

Παπαπαναγιώτου Ξανθούλα:Eφηβεία, Mουσική και Eκπαίδευση (σ.σ. 34-48)

Στην παρούσα εργασία θίγονται ορισμένα ζητήματα που αφορούν τη σημασία που έχει η μουσική στη ζωή των εφήβων μέσα και έξω από το σχολείο. H προσέγγιση επιχειρείται από το χώρο της κοινωνιολογίας και, κυρίως, της κοινωνικής ψυχολογίας. Παρουσιάζονται σχετικές έρευνες και διατυπώνονται προτάσεις για έρευνα στον ελληνικό χώρο της δευτεροβάθμιας μουσικής εκπαίδευσης, όπως και προβληματισμοί που αφορούν τη διδασκαλία της μουσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Οικονομίδου-Σταύρου Νατάσα: Το Αναλυτικό Πρόγραμμα της Μουσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση της Κύπρου - Από την Πρόθεση στην Πραγματικότητα (σ.σ. 49-66)

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται τα πορίσματα έρευνας για το μάθημα της Μουσικής, η οποία είχε σκοπό να διερευνήσει το κατακτηθέν από τα παιδιά Αναλυτικό Πρόγραμμα και το βαθμό συνάφειάς του με το επίσημο Αναλυτικό Πρόγραμμα του μαθήματος. Η έρευνα έγινε στην Κύπρο και το δείγμα αποτέλεσαν 1196 τελειόφοιτοι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου. Τα πορίσματα επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την άποψη ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ της θεωρίας του Α.Π. και της εφαρμογής του. Αναλυτικότερα, η έρευνα έδειξε ότι οι γνώσεις που αποκτήθηκαν από τα παιδιά στα έξι χρόνια της φοίτησής τους στο Δημοτικό απέχουν κατά πολύ από τις προθέσεις του επίσημου Α.Π. της Μουσικής, το οποίο είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και επικεντρώνεται στο γνωσιολογικό τομέα, αγνοώντας πολύ σημαντικές πτυχές του μαθήματος. Ακόμα, φάνηκε ότι το μάθημα της Μουσικής είναι ένα από τα λιγότερο αγαπημένα μαθήματα των παιδιών και οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στο μάθημα, διαφέρουν εντελώς από εκείνες τις δραστηριότητες στις οποίες τα παιδιά θα ήθελαν να συμμετέχουν. 

Μπέσσας Δημήτρης & Κοκκίδου Μαίη:Ο δάσκαλος στο μάθημα της μουσικής μέσα από τα αναλυτικά προγράμματα (1969 - 2004) (σ.σ. 67-83)

Στο μάθημα της μουσικής, ο δάσκαλος καλείται να βοηθήσει και να εμπνεύσει τους μαθητές να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους, τη φαντασία τους, τον αυτοέλεγχό τους και να βρούνε ποικίλους τρόπους έκφρασης. Ακόμα πρέπει να εισάγει τους μαθητές στις βασικές μουσικές έννοιες και να τους μυήσει στον κόσμο της μουσικής ώστε να γίνουν κριτικοί ακροατές και να νοιώθουν αισθητική απόλαυση κατά την ακρόαση μουσικών έργων. Οι τομείς που επικεντρώνεται κύρια η διδακτική - μαθησιακή διαδικασία είναι το τραγούδι, η ακρόαση μουσικής, οι βασικές θεωρητικές έννοιες, τα μουσικά όργανα και οι μουσικοκινητικές δράσεις. Τι εφόδια χρειάζεται ο δάσκαλος για να είναι αποτελεσματικός στο μάθημα της μουσικής; Είναι ο δάσκαλος προετοιμασμένος για αυτό το ρόλο; Τι απαιτήσεις ακριβώς εγείρονται από τα Αναλυτικά Προγράμματα (ΑΠ); Είναι δυνατόν το ίδιο ΑΠ να απευθύνεται σε δασκάλους γενικής παιδείας και σε ειδικούς δασκάλους μουσικής; Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η παρούσα εργασία, μέσα από μία έρευνα αρχείων, μια εξαντλητική ανασκόπηση των ΑΠ για το μάθημα της μουσικής, από το 1969 έως σήμερα.

Λυκεσάς Γεώργιος, Κωνσταντινίδου Μαρία & Παπαδοπούλου Σοφία: Δημιουργικό μάθημα παραδοσιακού χορού στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου (σ.σ. 84-96)

Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι να παραθέσει βασικά στοιχεία απαραίτητα για την δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα συμβάλλουν στην αρτιότερη διδασκαλία των ελληνικών παραδοσιακών χορών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στην ηλικία αυτή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, κρίνεται απαραίτητο για τα παιδιά να αποκτήσουν γνώσεις για το σώμα τους και τον κόσμο γύρω τους, χωρίς πίεση και εξαναγκασμό. Η πίεση και η κριτική εμποδίζουν και περιορίζουν τη δημιουργικότητα των παιδιών, ενώ αντίθετα η ενθάρρυνση και η ελεύθερη έκφραση είναι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά αποκτούν μεγαλύτερη πρωτοβουλία και αναπτύσσουν το χάρισμα της δημιουργικότητας για πρωτότυπες κινητικές δράσεις μέσα στην τάξη. Η δημιουργική διδασκαλία των παραδοσιακών χορών προϋποθέτει την εφαρμογή ενός ευχάριστου εκπαιδευτικού προγράμματος που θα καθοδηγήσει τον μαθητή και θα τον προετοιμάσει να αντιμετωπίσει τις καινούργιες εξελίξεις της σύγχρονης κοινωνίας με σεβασμό στην παράδοση και τη λαϊκή κληρονομιά. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει την κατανόηση και εκμάθηση βασικών εννοιών που έχουν σχέση με το σώμα, το χώρο, το χρόνο, το ρυθμό, τη ροή και τη δυναμική της κίνησης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μάθησης των παραδοσιακών χορών ενισχύεται η ελεύθερη ατομική έκφραση, επιτυγχάνεται η πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, ενώ παράλληλα τίθενται οι βάσεις για τη δια βίου χορευτική του άσκηση.

 

Όλα τα παλαιότερα τεύχη διατίθενται από την Ε.Ε.Μ.Ε. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλ. 6939560404 και 2310858658 ή στην φόρμα επικοινωνίας