Τεύχος 10, 2012
Julie Ballantyne: Διερευνώντας το σοκ της διδακτικής πράξης σε νεοδιόριστους Αυστραλούς εκπαιδευτικούς μουσικής: το αντίκτυπο της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών [Documenting praxis shock in early-career Australian music teachers: the impact of pre-service teacher education] (Μτφρ. Κλειώ Παπαδιά. Επιμ. Μαίη Κοκκίδου) (σ.σ. 14-30)
Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί μουσικής είναι οι κατεξοχήν αρμόδιοι για να σχολιάσουν την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών. Οι αντιλήψεις τους μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε γιατί οι εκπαιδευτικοί μουσικής πολλές φορές νιώθουν «εξουθενωμένοι» στα αρχικά στάδια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Το παρόν άρθρο διερευνά τις απόψεις 15 νεοδιόριστων Αυστραλών εκπαιδευτικών μουσικής για το πώς αντιλαμβάνονται το επάγγελμά τους και τι πιστεύουν για την ετοιμότητά τους να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του έργου τους. Μέσα από τις εμπειρίες τους φαίνεται πως, παρόλο που νιώθουν πάθος για τη διδασκαλία της μουσικής, θυμούνται τις αρχικές διδακτικές τους εμπειρίες σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως μία περίοδο ανάμεσα στο «βυθίζομαι» και στο «καταφέρνω να επιπλεύσω», όπως επίσης την αίσθηση πως είχαν γίνει «άνθρωποι-ορχήστρα». Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας διαπιστώνεται πως το σοκ της διδακτικής πράξης που βιώνουν οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί μουσικής είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη μοναδικότητα της εμπειρίας της μουσικής διδασκαλίας. Στο τέλος, παρατίθενται προτάσεις για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών ώστε οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί να διαχειρίζονται αποτελεσματικά το σοκ της διδακτικής πράξης.
Early-career music teachers are well placed to comment on the effectiveness of pre-service teacher education. Their perceptions are particularly relevant in determining why music teachers are ‘burning out’ at an early stage of their career. This article explores how 15 early-career Australian music teachers perceive their job and their preparedness for the workforce. Their stories suggest that although they feel a ‘passion’ towards teaching music, they regard their early experiences in secondary schools as a time when they will either ‘sink or swim’, and when they see themselves as a ‘one-man-band’. Analysis suggests that praxis shock in early-career music teachers is directly related to the unique experiences of being a music teacher. The article concludes with recommendations for pre-service courses to address issues of praxis shock in early-career music teachers.
Kathryn Roulston: ‘Δεν υπάρχει τέλος στη μάθηση’: η δια βίου εκπαίδευση και ο χαρούμενος μαθητής [‘There is no end to learning’: Lifelong education and the joyful learner] (Μτφρ. Ντόρα Ψαλτοπούλου. Επιμ. Μαίη Κοκκίδου) (σ.σ. 31-49)
Η ρήση του Robert Schumann «ότι δεν υπάρχει τέλος στη μάθηση», που αρχικά αφορούσε νεαρούς μαθητές, βρίσκει πλέον εφαρμογή και στο συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό ατόμων που αρχίζει και συνεχίζει να μαθαίνει μουσική στο στάδιο της ενήλικης ζωής. Το παρόν άρθρο συζητά τον τρόπο που οι ερευνητές στο πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων προσεγγίζουν τον ενήλικο μαθητή και τη μάθηση μέσα από τους ακόλουθους άξονες: (1) τα κίνητρα των ενηλίκων για τη συμμετοχή τους στη δια βίου εκπαίδευση (2) τις διαφορές ανάμεσα σε παιδιά-μαθητές και σε ενήλικους-μαθητές (3) την έννοια της «σωματικότητας» στην μαθησιακή διαδικασία των ενηλίκων και (4) την αξία των πρόσφατων ευρημάτων για τους εκπαιδευτικούς μουσικής σχετικά με τις μη-δυτικές προσεγγίσεις στην εκπαίδευση των ενηλίκων. Το άρθρο καταλήγει με προτάσεις για το πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί μουσικής που διδάσκουν σε ενήλικες να χρησιμοποιήσουν στρατηγικές από το πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων ώστε να εξασφαλίσουν ευχάριστες μαθησιακές εμπειρίες για τους ενήλικους μαθητές τους.
Originally aimed at young learners, Robert Schumann’s maxim that ‘There is no end to learning’ also applies to increasing numbers of people beginning and continuing to learn music as adults.This article presents a discussion on how researchers in the field of adult education discuss the adult learner and learning.Topics include: (1) adults’ motivations to participate in continuing education; (2) differences in child and adult learners; (3) the notion of ‘embodiment’ in adult learning; and (4) the value of current findings on non-western approaches to adult learning for music educators.The article concludes with recommendations for how music teachers who work with adults might employ strategies learned from adult education to ensure joyful learning experiences for their adult students.
Elizabeth Cassidy Parker: Αποκαλύπτοντας τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις εφήβων μελών χορωδίας σχετικά με τη μουσική εκτέλεση: μια ποιοτική έρευνα [Uncovering adolescent choral singers’ philosophical beliefs about music-making: A qualitative inquiry] (Μτφρ. Χαρά Κατσώχη. Επιμ. Μαίη Κοκκίδου) (σ.σ. 50-67)
Ο σκοπός αυτής της ποιοτικής έρευνας ήταν η διερεύνηση των φιλοσοφικών πεποιθήσεων εφήβων που συμμετέχουν σε χορωδιακά σύνολα σχετικά με τη μουσική εκτέλεση. Οι έφηβοι ήταν μέλη τριών διαφορετικών μικτών χορωδιών, μεσαίου μεγέθους, της περιοχής του Midwestern των Ηνωμένων Πολιτειών. Διεξήχθησαν συνεντεύξεις με δεκαοκτώ συμμετέχοντες, διάρκειας περίπου 40 λεπτών η καθεμία. Το ηχητικό υλικό των συνεντεύξεων μεταγράφηκε και κωδικοποιήθηκε οδηγώντας στον προσδιορισμό τεσσάρων θεμάτων: (1) η μουσική εκτέλεση ως ταυτόχρονη συναισθηματική εμπειρία για τους συμμετέχοντες (2) η μουσική γνώση ως διαπροσωπική γνώση (3) η μουσική έκφραση ως συναισθηματική έκφραση και (4) η μουσική εκτέλεση ως διαφώτιση. Οι συμμετέχοντες επιβεβαίωσαν τα δεδομένα μέσω οργανωμένου ελέγχου. Η παρουσία ενός συναδέλφου στο ρόλο του ελεγκτή βοήθησε την ερευνήτρια να αντιμετωπίσει τυχόν ζητήματα δεοντολογίας. Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης αντανακλούν πολλές ιδέες από το πεδίο της φιλοσοφίας της μουσικής συμπεριλαμβανομένων αυτών της αισθητικής αντίληψης, της εκφραστικότητας, της μουσικής εκτέλεσης ως διακριτή ανθρώπινη πράξη και της τέχνης ως επανένωση με τον εαυτό. Τα ευρήματα συνάδουν, επίσης, με τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών αναφορικά με τις απόψεις συμμετεχόντων σχετικά με το νόημα των μουσικών εμπειριών τους, που άπτονται πεδίων όπως αυτών της κοινωνικής ανάπτυξης, της έκφρασης των συναισθημάτων, της ενίσχυσης του αισθήματος της αυτοπεποίθησης και της προσωπικής εξέλιξης. Οι μελλοντικές προτάσεις για μελέτη αφορούν στη διερεύνηση των απόψεων εκτελεστών-σολιστών και μελών διαφορετικών μουσικών συνόλων ώστε να γίνει σε μεγαλύτερο βαθμό κατανοητή η επίδραση των παραγόντων του πλαισίου.
The purpose of this qualitative inquiry was to investigate adolescent choral singers’ philosophical beliefs regarding music-making within three different, mid-sized, Midwestern mixed choirs in the United States. Eighteen participants were interviewed for approximately 40 minutes each. Audio files were transcribed and coded with four themes resulting: (1) music-making as a simultaneously feelingful experience for participants; (2) musical knowing as interpersonal knowing; (3) expressed music as expressed feeling; and (4) music-making as enlightening. Participants verified the data through member checks. The presence of a peer de-briefer helped the investigator work through potential ethical issues. The findings reflect many ideas within the field of music philosophy including aesthetic perception, expressiveness by convention, music-making as distinctly human and art as self-unification. Findings also aligned with past studies regarding participants’ expressed meaning of musical experiences including areas such as social growth, expression of emotion, increased self-confidence, and development of personal character. Future suggestions for study include investigating perspectives of individual performers and participants who engage in different music ensembles to strengthen understanding of contextual factors.
Sharon G. Davis & Deborah V. Blair: Η δημοφιλής μουσική στην αμερικανική εκπαίδευση εκπαιδευτικών: Μια ματιά σε ένα πρόγραμμα διδακτικής μεθοδολογίας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση [Popular music in American teacher education: A glimpse into a secondary methods course] (Μτφρ. Σοφία Καραλαζάρου. Επιμ. Μαίη Κοκκίδου) (σ.σ. 68-93)
Η δημοφιλής μουσική είναι διάχυτη στην κουλτούρα μας και στις ζωές των μαθητών μας. Η ενσωμάτωσή της στα προγράμματα σπουδών της μουσικής εκπαίδευσης απαιτεί αυθεντικές προσεγγίσεις μέσα από συνεργατικές άτυπες διαδικασίες μάθησης. Κατά την εμπειρία μας, οι φοιτητές μουσικής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εξαρτώνται αρκετά από τη σημειογραφία και, ενώ αναγνωρίζουν και χρησιμοποιούν άτυπες διαδικασίες έξω από την τάξη, δεν έχουν σκεφτεί την παιδαγωγική χρήση τους στις τάξεις που θα διδάξουν μελλοντικά. Το παρόν άρθρο επικεντρώνεται στις εμπειρίες των φοιτητών ενός αμερικανικού πανεπιστημίου, σε μια τάξη διδακτικής μεθοδολογίας για τη γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και στην εξοικείωσή τους με άτυπες διαδικασίες μάθησης ώστε να αναπτύξουν μια θεώρηση και να διαμορφώσουν ένα σχέδιο παιδαγωγικής προσέγγισης για την ένταξη της δημοφιλούς μουσικής στα σχολικά μαθήματα. Από την πλευρά των διδασκόντων προέκυψε μια τριμερής διαδικασία που κατέστησε δυνατή τη μεστή νοήματος συμμετοχή των φοιτητών σε αυτή την εμπειρία και η οποία περιλάμβανε: (1) το αίσθημα της αβεβαιότητας (2) την κατάρριψη των υφιστάμενων εμποδίων και (3) τη μετάπλαση των φοιτητών. Τελικά, διαπιστώσαμε πως η ένταξη της δημοφιλούς μουσικής ήταν αφετηρία για μία γόνιμη συζήτηση σχετικά με τη σύνδεση και τη συνάφεια αυτής της μουσικής με τις ζωές των μαθητών.
Popular music is pervasive in our culture and in the lives of our students. Its inclusion in music education curricula requires authentic approaches through collaborative informal learning processes. It has been our experience that college students may be notation dependent and while they may recognize and utilize informal processes outside the classroom, they have not pedagogically considered its use in their future classrooms. This article revolves around the experiences of American University students in one secondary general music methods classroom and their engagement of informal learning processes in order to foster a vision and formulate a pedagogical plan for the incorporation of popular music in the classroom. From the instructors’ perspective a three-fold process occurred that enabled meaningful engagement in this experience, that of: (1) disequilibrium; (2) breaking down existing barriers; and (3) student transformation. Corporately we discovered the inclusion of popular music unleashed a thriving discourse concerning connection and relevancy to students’ lives.
Michael Webb: Αναθεωρώντας την ακρόαση: η «κουλτούρα των βιντεοκλίπ» και η δια-τροπική μάθηση στη μουσική τάξη [Re viewing listening: ‘Clip culture’ and cross-modal learning in the music classroom] (Μτφρ. Κατερίνα Παπάζογλου. Επιμ. Μαίη Κοκκίδου) (σ.σ. 94-132)
Αυτό το άρθρο οραματίζεται μια καινούρια, δια-τροπική προσέγγιση στη σχολική μουσική ακρόαση, που αξιοποιεί την ανάπτυξη του οπτικού γραμματισμού των μαθητών και την αύξηση του αρχείου του μουσικού-οπτικού υλικού που διατίθεται μέσω DVD και μέσω ιστοχώρων όπου τα βίντεο είναι κοινόχρηστα, όπως το YouTube. Βασίζεται στη σύγχρονη βιβλιογραφία για μελέτες στη μουσική εκτέλεση, στην εμπλοκή της μουσικής γνώσης και στην αξιοποίηση πολυμεσικού υλικού. Το παρόν άρθρο συνδέει τη βιβλιογραφία με το πρόσφατο φαινόμενο της «κουλτούρας των βιντεοκλίπ», αναζητώντας τρόπους να γεφυρώσει τις σωματικές και γνωστικές προσεγγίσεις στη μουσική ανάλυση. Στηρίζεται σε αναλύσεις ενός συνόλου παραδειγμάτων από εισαγωγικά βιντεοκλίπ που έχει οργανωθεί σύμφωνα με ένα πλαίσιο που αναπτύχθηκε για να συμβάλει στην προετοιμασία του εκπαιδευτικού και στο σχεδιασμό σχολικών δράσεων. Το άρθρο υποστηρίζει πως η δια-τροπική ακρόαση στο πλαίσιο της αναδυόμενης κουλτούρας των βιντεοκλίπ έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει στους τρόπους με τους οποίους αναδιοργανώνονται η μουσική ζωή και εκπαίδευση, σύμφωνα με τα ποικίλα συν-υφιστάμενα πλαίσια και τις προοπτικές, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της παιδαγωγικής, της τεχνολογίας και των μέσων ενημέρωσης, καθώς και του ρεπερτορίου και της ανάλυσης.
This article envisions a new, cross-modal approach to classroom music listening, one that takes advantage of students’ rising screen literacy and the ever-expanding archive of music-related visual material available on DVD and on video sharing sites such as YouTube. It is grounded in current literature on music performance studies, embodied music cognition studies, and screen multimedia studies. Seeking ways to bridge corporeal and cognitive approaches to music analysis, the article links this literature with the recent phenomenon of ‘clip culture’ and provides a sequence of exemplar introductory clip analyses organized according to a framework being developed to inform teacher preparation and classroom work schemes. Cross-modal listening in the context of the emerging clip culture, the article proposes, has the potential to contribute to the ways musical life and education is undergoing reorganization according to plural co-existing contexts and perspectives, including in the areas of pedagogy, technology and media, and repertoire and analysis.
Όλα τα παλαιότερα τεύχη διατίθενται και σε έντυπη μορφή από την Ε.Ε.Μ.Ε. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..